«κάτω απ’τον πλάτανο η γη βροχή ρουφάει η καρδιά της,
/ πιοτό να στάξει η μηλιά της […]»

– ΟΓλεντζές.
Τραγούδια από την παιδικότητα,
το καλό όνειρο, το ξένο και το πρόσωπο της γης.